Usta yönetmen Akira Kurosawa dan unutulmaz bir sinema eseridir. Belki de hayatın ne kadar kısa olabileceğinin ve hayatın tek gerçeğinin ölüm olduğunu haykırması yanı sıra bir yandan da Japon bürokrasisini de hicvetmiştir, dönemin Japonyasında. Aynı zamanda ağır derecede dramatik travmaların anlatıldığı ve insana dair ön yargıların ne derece ağır bastığı ve bizim mahalle baskısı dediğimiz türden insan ilişkilerinide betimleyen bir film olması zamanı ve koşulları düşündüğümüzde gerçekten sanat tarihinde yerini daha da sağlamlaştırmıştır.

Filmin konusuna gelince, mide kanserinden muzdarip bir devlet memurunun 6 ay kadar ömrünün kaldığını ve bunu öğrendikten sonra kısalan yaşamını sorgulamaya başlaması ve geri kalan zamanını en iyi biçimde hayattan zevk almaya çalışarak ve ölüm fikrine kendini alıştırmaya çalıştığı bir hikayedir. Hasta insan psikolojisini betimlemeleri ve insan ilişkilerine yansımasının çok iyi anlatılması sebebiyle bende bu filmin yeri farklıdır. Tabi eğer hastalık hastası biriyseniz bu filmi izlemenizi tavsiye etmiyorum. Malum izleyici bir an bile kendini başrol karakteriyle özleştirmesi sonucu panik atak geçirip soluğu hastanede alması işten bile değildir.